wylosuj kolejny
Newsletter
podaj email:

 
buttonarium.eu - Strona Polskich Kolekcjonerów Guzików
8230 guzików 1552 właścicieli 766 sygnatur 684 wytwórców 278 komentarzy
pl

Guzik btrm001879

btrm001879
Dane szczegółowe
Właściciel:kustosz
Kraj:Polska
Okres historyczny:II Rzeczpospolita (Polska)
Znaleziono:b.d.
Materiał awersu:alpaka
Materiał rewersu:g.jednorodny
Wykończenie:brak
Sygnowanie:GRABSKI
Wytwórca:GRABSKI Br. (Łódź)
Średnica:22.0 mm
Typ uszka:drut
Rant:●-|-
Profil:( - jednowarstwowy, wypukły

Występujące elementy

    Przeznaczenie

    • urzędniczy
    Ostatnia aktualizacja: 2017-09-14 13:04
    Licznik wyświetleń: 4337
    Opis guzika

    Guzik Polskiego Czerwonego Krzyża (PCK), rewers sygnowany: BRON. GRABSKI 61 38 ŁÓDŹ - 61 to numer matrycy, 38 to rok produkcji (1938). Guziki te były noszone przez pracowników PCK oraz personel szpitalny. Guziki te występowały też w rozmiarze 16 mm.

    Wytwórca: GRABSKI Br. (Łódź)

    Bronisław Grabski (1891-1969), w 1921 roku założył zakłady przemysłowe produkujące m.in. guziki. Zakłady te mieściły się w Łodzi na ul. Zakątnej 59/61. Grabski był jednym z głównych producentów guzików dla Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej (ok. 40 mln. szt.), artykułów strzeleckich, wyszkoleniowych, sprzętu do konserwacji broni, artykułów grawerskich (odznaki), artykułów fibrowych i skórzanych, hafciarskich i pasmanteryjnych oraz wszelkiego ekwipunku mundurowego i taborowego.

    Ciekawostki
    ● W Spisie abonentów Sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) na 1939 r.[1], na stronie 946 podano adresy i numery telefonów Bronisława Grabskiego:
    - do zakładu: ul. Pogonowskiego 59/61, tel. 1 38 53
    - mieszkania: ul. Kopernika 6, tel. 1 61 83[2].
    ● W 1936 roku zmieniono nazwę ulicy z Zakątnej na ulicę kapitana Stefana Pogonowskiego[3] - bohatera wojny polsko-radzieckiej 1920 roku. W 1945 roku, z powodów politycznych, musiano powrócić do nazwy Zakątna, ale za to w 1993 roku ponownie przywrócono nazwę kpt. Pogonowskiego[4].
    ● Oprócz sygnatur, na rewersie pojawiał się niekiedy rok produkcji (poniżej uszka), czasami był to pełny rok (np. 1934), a czasami tylko dwie ostatnie cyfry (np. 39). Powyżej uszka umieszczano kolejny numer matrycy - najczęściej w lustrzanym odbiciu.
    ● Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Miejskiej Komisji do spraw upaństwowienia przedsiębiorstw na m. Łódź z dnia 25 października 1946 r. ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Zarządu Miejskiego w Łodzi Nr. 10, poz. V. z dnia 18 grudnia 1946 r. zakłady Bronisława Grabskiego przeszły na własność państwa[5], po jakimś czasie przemianowano je na Łódzkie Zakłady Przemysłu Guzikarsko-Galanteryjnego. Początkowo używano starych matryc rewersów, co za tym idzie na guzikach widniały jeszcze sygnatury Grabskiego, później zmieniono sygnatury na ŁZG wraz z kolejnym numerem matrycy - najczęściej w lustrzanym odbiciu (patrz: ŁZG)

    Źródła
    Książka[1]Spis abonentów Sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) na 1939 r.
    Książka[2]Pozycja [1] - strona 946
    Książka[3]Wikipedia.pl - Stefan Pogonowski
    Książka[4]Wikipedia.pl - Polesie (dzielnica Łodzi)
    Książka[5]MONITOR POLSKI. Dziennik urzędowy RP. Warszawa, dnia 30 kwietnia 1948 r. - strona 6, pozycja 246
    Książka   Polskie guziki wojskowe w XX wieku - Katalog z wystawy, Elbląg 1988

    Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
    Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.

    Ostatnia aktualizacja: 2017-11-15 08:38
    Komentarze użytkowników (0)
    Brak komentarzy. Bądź pierwszy - dodaj swój komentarz.
    Dodaj swój komentarz


    pozostało znaków:   napisałeś znaków: