Właściciel: | Bzykuu1980 |
Kraj: | Włochy |
Okres historyczny: | brak danych |
Znaleziono: | dolnośląskie |
Materiał awersu: | b.d. |
Materiał rewersu: | g.jednorodny |
Wykończenie: | brak |
Sygnowanie: | ! Bez sygnatur wytwórcy |
Wytwórca: | ! Bez sygnatur wytwórcy |
Średnica: | 20.5 mm |
Typ uszka: | b.d. |
Rant: | ●-|\ |
Profil: | | - jednowarstwowy, płaski |
Włoski guzik wojskowy z okresu Wojen Napoleońskich
© buttonarium.eu
Awers
Awers przedstawia cesarskiego orła z owalną tarczą na piersi, na której znajduje się korona otwarta (brak pięcioramiennej gwiazdy pod tą koroną), powyżej orła umieszczono koronę zamkniętą. Orzeł głowę ma zwróconą na zachód, a w łapach trzyma pioruny - orzeł był symbolem I Cesarstwa Francuskiego (1804-1814 i 1815). Na obrzeżu guzika umieszczono dwa wypukłe ranty: wewnętrzny ciągły i zewnętrzny ząbkowany.
Rewers
Brak zdjęcia rewersu.
Ciekawostka
Głowa orła zwrócona jest na zachód, czyli odwrotnie jak w przypadku orła francuskiego, który miał głowę zwróconą na wschód (na Prusy). W dziewiętnastowiecznej Europie utarło się, że orzeł w godle miał głowę zwróconą w kierunku, skąd spodziewano się największego zagrożenia dla kraju.
Miejsce znalezienia
Guzik znaleziono w okolicach miasta Złotoryja na polu.
Przeznaczenie i datowanie
W dziewiętnastowiecznej Francji istniał zalążek gwardii liczący 320 żołnierzy, który nazywał się Gwardią Konsularną. W 1802 roku Gwardia Konsularna liczyła już 6844 żołnierzy. Natomiast, w roku 1804, gdy przekształcona została w Gwardię Cesarską, jej stan wynosił już 9773 żołnierzy. Składała się wówczas z pułków grenadierów, strzelców, grenadierów konnych, strzelców konnych, legionu żandarmerii, batalionu marynarzy i 2 kompanii artylerii. W 1807 roku utworzono nowe jednostki, które otrzymały miano młodej gwardii, by odróżnić je od istniejącej poprzednio starej gwardii. W 1812 roku młoda gwardia liczyła 57 346 żołnierzy, a w roku 1813 aż 81 000 żołnierzy. Elitarne oddziały gwardii używano w decydujących momentach bitew. Po pierwszej restauracji Burbonów Gwardia Cesarska przekształcona została w zwykłe jednostki liniowe, a po stu dniach została całkowicie rozwiązana. W okresie II cesarstwa w latach 1854 - 1870 istniała odtworzona gwardia w postaci korpusu.
W ramach tzw. Wielkiej Armii (Napoleona Bonaparte) służyli także Belgowie, Niemcy, Włosi, Holendrzy, Szwajcarzy, Hiszpanie pochodzący z obszarów anektowanych przez Francję. Część służyła w jednostkach francuskich, a część wchodziła w skład narodowych jednostek.
Guzik mógł należeć do żołnierza (oficera): włoskiego pułk starej lub młodej gwardii, 1. lub 2. gwardyjskiego pułku dragonów (włoskiego) wchodzących w skład Gwardii Królewskiej.
Źródła
● Wikipedia.pl - I Cesarstwo Francuskie
● Wikipedia.pl - IV Korpus Wielkiej Armii
● Wikipedia.pl - Gwardia Cesarska
● Wikipedia.pl - Wielka Armia
● www.napoleon.org.pl - Gwardia Cesarska
● Fallou L. - Le Bouton Uniforme Francais, Colombes 1915
Starsze guziki nie były w ogóle sygnowane, zdecydowana większość guzików wykonanych techniką odlewu też nie posiadała oznaczeń wytwórcy. Niektórzy producenci nie podpisywali swoich wyrobów lub tylko czasowo ich nie znakowali (np. na początku swojej działalności). Francuskie guziki wojskowe, z okresu wojen napoleońskich, przeważnie nie były sygnowane, zwłaszcza te z uszkiem typu koszyczek. Współczesne, cywilne guziki ozdobne w zdecydowanej większości nie posiadają żadnych oznaczeń wytwórcy. Na podstawie braku sygnatury trudno wyciągać jakiekolwiek wnioski na temat wytwórcy, czy chociażby kraju pochodzenia. Jedyną podpowiedzią jest budowa guzika, która w pewnych sytuacjach może być pomocna w przypisaniu danego guzika do producenta, kraju, czy epoki.
Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.