Guzik btrm000517
| Właściciel: | CONRADO |
| Kraj: | Rosja Carska |
| Okres historyczny: | brak danych |
| Znaleziono: | b.d. |
| Materiał awersu: | mosiądz |
| Materiał rewersu: | g.jednorodny |
| Wykończenie: | brak |
| Sygnowanie: | KOPIEJKIN = КОПЬИКИНЪ |
| Wytwórca: | KOPIEJKIN = КОПЬИКИНЪ (Санкт-Петербург) |
| Średnica: | 23.0 mm |
| Typ uszka: | drut |
| Rant: | ●--- |
| Profil: | ( - jednowarstwowy, wypukły |
Występujące elementy
- kotwica
- siekiera
Przeznaczenie
- innego transportu
- kolejowy
- wojskowy
Rosyjski guzik wojskowy
© buttonarium.eu
Awers przedstawia skrzyżowane: kotwicę i siekierę (topór), które miały symbolizować inżynierów wodnych i lądowych.
Rewers sygnowany: ★ КОПѣИКИНЪ ★ S.PETERSBURG - napisy częściowo nieczytelne.
Przeznaczenie i datowanie
Guzik należał do pracownika, żołnierza lub oficera Korpusu inżynierów linii komunikacyjnych (Корпус инженеров путей сообщения - КИПС). КИПС był to rodzaj wojsk specjalistycznych (technicznych) (Специальные войска), który w Polsce nazywamy jest wojskami inżynieryjnymi. КИПС został powołany do życia 20 listopada 1809 roku, wchodził w skład Armii Imperium Rosyjskiego, a podlegał pod Ministerstwo linii komunikacyjnych (Министерство путей сообщения). Głównym celem powstania КИПС było powiązanie ze sobą wszelkich (wodnych i lądowych) sieci komunikacyjnych w Imperium Rosyjskim, a głównym jego zadaniem było zarządzanie całością tych linii i ich rozwój dla dobra gospodarczego (i militarnego) państwa. Korpus istniał do 1918 roku.
Ciekawostka
Guzików tych nie należy mylić z guzikami noszonymi przez obsługę pociągów osobowych i towarowych, tamte były całkowicie innego rodzaju. Można rozróżnić dwa rodzaje tamtych guzików: z herbami miast krańcowych stacji danej linii kolejowej oraz z samymi inicjałami nazw krańcowych stacji danej linii kolejowej.
Źródła
Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska Podobne guziki na stronie Исторические пуговицы
Krupop D. - GUZIKI MUNDUROWE 1792-1945 tom 1, Łódź 2011 Низовский А. - Русские форменные пуговицы 1797-1917 гг., Mocква 2008
Wikipedia.pl - Armia Imperium Rosyjskiego Wikipedia.pl - Wojska inżynieryjne Wikipedia.ru - Корпус инженеров путей сообщения Wikipedia.ru - Министерство путей сообщения Wikipedia.ru - Специальные войска
Rodzina Kopiejkinów pochodzi z małej wioski Panino (Панино) - gmina Chopylewska (Хопылевская волость), w okolicy obecnego miasta Tutajew (Тутаев, kiedyś Романов-Борисоглебск), siedziby odpowiednika powiatu Romanowo-Borysoglebskiego (Романово-Борисоглебского уезд), w Obwodzie Jarosławskim (Ярославская область). Miejsce gdzie była wspomniana wioska leży ok. 260 km na północno-północny wschód (NNE) od Moskwy i ok. 1350 km na północny wschód (NE) od Warszawy.
W 1840 roku Iwan Kopiejkin syn Ignacego (Иван Игнатьевич Копѣйкинъ/Копейкинъ) otworzył w Sankt Petersburgu rodzinną fabrykę guzików.
W 1858 roku odłączyli się od niego młodsi bracia: Maksym (Максим - 1818-????), Konstanty (Константин), Mikołaj (Николай) i Auksenty (Аксентий/Авксентий - 1822-1912). Powiodło się tylko dwóm braciom: Auksentemu i Maksymowi.
W 1860 roku Auksenty rozpoczął produkcję guzików na ulicy Ligowskiej 30 (Лиговская улица д.30)[1]. W 1872 roku Auksenty stał się członkiem międzynarodowego stowarzyszenia (gildii/cechu) kupców (Гильдия). W 1886 roku wyprodukował guzików za 45 tys rubli i zatrudniał 58 osób[1]. W 1903 roku Auksenty opublikował ogłoszenie w spisie kupieckich i handlowo-przemysłowych przedsiębiorstw Sankt Petersburga (200-lecie stolicy), jako: Wojskowo-oficerska fabryka guzików oraz wytłaczanych produktów metalowych mieszcząca się na ulicy Ligowskiej 42 (Лиговская улица д.42), dom własny[2]. Po śmierci Auksentego w 1912 roku produkcją guzków zajęła się wdowa po nim Eudoksja, córka Wasyla, (Евдокия Васильевна) wraz z zięciem Sergiuszem, synem Michała, Katiuszkinem (Сергей Михайлович Катюшин).
Fabryka guzików Maksyma powstała również w 1860 roku i znajdowała się na ulicy Głazowa 10 (Глазова улица д.10)[1]. W 1886 roku wyprodukował guzików za 15 tys rubli i zatrudniał 28 osób[1].
Ciekawostka
Litera ѣ została usunięta z języka rosyjskiego latem 1917 roku na mocy dekretu Bolszewickiego Rządu Tymczasowego. Fonetycznie odpowiada polskim literom: e lub ie - w zależności od sytuacji.
Ciekawostka
W Buttonarium jest guzik wyprodukowany przez któregoś z Kopiejkinów gdzie w sygnaturze pojawia się napis: НАСЛ СТА. Prawdopodobnie chodzi tutaj o wyraz: наследства (наследство), które oznacza: dziedzictwo, spuściznę. Może guzik powstał w czasie gdy umarł dotychczasowy właściciel fabryki, a jego następca chciał podkreślić, że jakaś partia guzików została wyprodukowana już przez nowego właściciela. Nasuwa się pytanie, jeśli to prawda, to dlaczego nie wstawił tam po prostu swojego imienia?
Źródła[1]Указатель фабрик и заводов Европейской России и Царства Польского, СПб 1887[2]Санкт-петербургское купечество и торгово-промышленные предприятия города к 200-летнему юбилею столицы, СПб 1903 Wikipedia.ru - Панино (Тутаевский район)
www.pugoviza.ru - КОПЕЙКИНЫ
www.yar-genealogy.ru - Фамилии Ярославской губернии, Р.-Борисоглебский уезд, Хопылевская волость, деревня Панино
Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.