Guzik btrm000519
| Właściciel: | CONRADO |
| Kraj: | Rosja Carska |
| Okres historyczny: | brak danych |
| Znaleziono: | b.d. |
| Materiał awersu: | mosiądz |
| Materiał rewersu: | mosiądz |
| Wykończenie: | złocony |
| Sygnowanie: | KOPIEJKIN = КОПЬИКИНЪ |
| Wytwórca: | KOPIEJKIN = КОПЬИКИНЪ (Санкт-Петербург) |
| Średnica: | 23.0 mm |
| Typ uszka: | drut |
| Rant: | ●--- |
| Profil: | (( - dwuwarstwowy, wypukło-wklęsły |
Występujące elementy
- korona [zamknięta]
Przeznaczenie
- wojskowy
Rosyjski guzik wojskowy
© buttonarium.eu
Awers przedstawia tzw. koronę szefowską, czyli Wielką koronę cesarską Rosji.
Rewers skorodowany, ale sygnowany przez któregoś z Kopiejkinów.
Przeznaczenie i datowanie
W wyniku reformy w Armii Imperium Rosyjskim, już w 1862 roku, kiedy znacznie wzrosła liczebność pułków, w pułkach których patronami/dowodzącymi byli członkowie rodziny cesarskiej, wprowadzono na mundurach guziki z Wielką koroną cesarską Rosji. Początkowo dotyczyło to tylko cesarza i cesarzowej, a od roku 1869 również carewicza i carewiczówny. W tym samym czasie kilka szkół wojskowych, którym szefował ktoś z rodziny cesarskiej, również otrzymało prawo noszenia tego typu guzików na mundurach. Były to: Nikołajewska Szkoła Inżynierska (Николаевское инженерное училище), Pawłowska Szkoła Wojskowa (Павловское военное училище) oraz Aleksandrowska Szkoła Wojskowa (Александровское военное училище). W 1904 roku guziki z Wielką koroną cesarską Rosji zostały wycofano z użycia.
Źródła
Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska Podobne guziki na stronie Исторические пуговицы
Boczkowski W., Jaroszyński-Wolfram M., Gładki K. - GUZIKI Przewodnik dla kolekcjonerów, Warszawa 1999 Krupop D. - GUZIKI MUNDUROWE 1792-1945 tom 1, Łódź 2011 Низовский А. - Русские форменные пуговицы 1797-1917 гг., Mocква 2008
Wikipedia.pl - Armia Imperium Rosyjskiego Wikipedia.pl - Imperium Rosyjskie Wikipedia.pl - Pawłowska Szkoła Wojskowa Wikipedia.pl - Wielka korona cesarska Rosji Wikipedia.ru - Александровское военное училище Wikipedia.ru - Николаевское инженерное училище Wikipedia.ru - Павловское военное училище Wikipedia.ru - Русская императорская армия Wikipedia.ru - Список полков Русской императорской армии
www.regiment.ru - Русскоя Императорская Армия
Rodzina Kopiejkinów pochodzi z małej wioski Panino (Панино) - gmina Chopylewska (Хопылевская волость), w okolicy obecnego miasta Tutajew (Тутаев, kiedyś Романов-Борисоглебск), siedziby odpowiednika powiatu Romanowo-Borysoglebskiego (Романово-Борисоглебского уезд), w Obwodzie Jarosławskim (Ярославская область). Miejsce gdzie była wspomniana wioska leży ok. 260 km na północno-północny wschód (NNE) od Moskwy i ok. 1350 km na północny wschód (NE) od Warszawy.
W 1840 roku Iwan Kopiejkin syn Ignacego (Иван Игнатьевич Копѣйкинъ/Копейкинъ) otworzył w Sankt Petersburgu rodzinną fabrykę guzików.
W 1858 roku odłączyli się od niego młodsi bracia: Maksym (Максим - 1818-????), Konstanty (Константин), Mikołaj (Николай) i Auksenty (Аксентий/Авксентий - 1822-1912). Powiodło się tylko dwóm braciom: Auksentemu i Maksymowi.
W 1860 roku Auksenty rozpoczął produkcję guzików na ulicy Ligowskiej 30 (Лиговская улица д.30)[1]. W 1872 roku Auksenty stał się członkiem międzynarodowego stowarzyszenia (gildii/cechu) kupców (Гильдия). W 1886 roku wyprodukował guzików za 45 tys rubli i zatrudniał 58 osób[1]. W 1903 roku Auksenty opublikował ogłoszenie w spisie kupieckich i handlowo-przemysłowych przedsiębiorstw Sankt Petersburga (200-lecie stolicy), jako: Wojskowo-oficerska fabryka guzików oraz wytłaczanych produktów metalowych mieszcząca się na ulicy Ligowskiej 42 (Лиговская улица д.42), dom własny[2]. Po śmierci Auksentego w 1912 roku produkcją guzków zajęła się wdowa po nim Eudoksja, córka Wasyla, (Евдокия Васильевна) wraz z zięciem Sergiuszem, synem Michała, Katiuszkinem (Сергей Михайлович Катюшин).
Fabryka guzików Maksyma powstała również w 1860 roku i znajdowała się na ulicy Głazowa 10 (Глазова улица д.10)[1]. W 1886 roku wyprodukował guzików za 15 tys rubli i zatrudniał 28 osób[1].
Ciekawostka
Litera ѣ została usunięta z języka rosyjskiego latem 1917 roku na mocy dekretu Bolszewickiego Rządu Tymczasowego. Fonetycznie odpowiada polskim literom: e lub ie - w zależności od sytuacji.
Ciekawostka
W Buttonarium jest guzik wyprodukowany przez któregoś z Kopiejkinów gdzie w sygnaturze pojawia się napis: НАСЛ СТА. Prawdopodobnie chodzi tutaj o wyraz: наследства (наследство), które oznacza: dziedzictwo, spuściznę. Może guzik powstał w czasie gdy umarł dotychczasowy właściciel fabryki, a jego następca chciał podkreślić, że jakaś partia guzików została wyprodukowana już przez nowego właściciela. Nasuwa się pytanie, jeśli to prawda, to dlaczego nie wstawił tam po prostu swojego imienia?
Źródła[1]Указатель фабрик и заводов Европейской России и Царства Польского, СПб 1887[2]Санкт-петербургское купечество и торгово-промышленные предприятия города к 200-летнему юбилею столицы, СПб 1903 Wikipedia.ru - Панино (Тутаевский район)
www.pugoviza.ru - КОПЕЙКИНЫ www.yar-genealogy.ru - Фамилии Ярославской губернии, Р.-Борисоглебский уезд, Хопылевская волость, деревня Панино
Przy opracowaniu opisu wykorzystano informacje od użytkowników oraz wnioski z analizy guzików w Buttonarium.
Jeśli chciałbyś coś dodać do tego opisu, to napisz poniżej komentarz. Nie zapomnij podać źródeł tych informacji.