Właściciel: | Mario_Z |
Kraj: | Rosja Carska |
Okres historyczny: | brak danych |
Znaleziono: | śląskie |
Materiał awersu: | mosiądz |
Materiał rewersu: | g.jednorodny |
Wykończenie: | brak |
Sygnowanie: | RYKERT |
Wytwórca: | RYKERT |
Średnica: | brak danych |
Typ uszka: | drut |
Rant: | ●--- |
Profil: | ( - jednowarstwowy, wypukły |
Rosyjski guzik wojskowy wzór 1857, wersja oficerska, polskiej produkcji
© buttonarium.eu
Awers przedstawia liczbę 10 z kropką (cyfra 1 z rozdwojoną podstawą).
Rewers sygnowany: RYKERT w WARSZ: ULI DŁUGA No 557.
Guzik znaleziono w okolicach miejscowości Żarki.
Przeznaczenie i datowanie
Guzik należał do żołnierza pułku o danym numerze, przy niskich numerach na guziku mógł ewentualnie należeć do żołnierza samodzielnego batalionu, a w szczególnych przypadkach do żołnierza specjalistycznej kompanii - na przykład Korpusu Topografów (Корпус топографов). Ten wzór guzika został wprowadzony w 1857 roku, wcześniej obowiązywał wzór z roku 1829. Guziki wzór 1857 miały w zdecydowanej przewadze ucho wykonane z drutu oraz musiały posiadać sygnatury wytwórcy.
Ciekawostka
Część pułków rosyjskich stacjonowała na terenie Królestwa Polskiego i była wykorzystywana do tłumienia Powstania Listopadowego i Styczniowego.
Źródła
Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska
Podobne guziki na stronie Исторические пуговицы
Boczkowski W., Jaroszyński-Wolfram M., Gładki K. - GUZIKI Przewodnik dla kolekcjonerów, Warszawa 1999
Krupop D. - GUZIKI MUNDUROWE 1792-1945 tom 1, Łódź 2011
Низовский А. - Русские форменные пуговицы 1797-1917 гг., Mocква 2008
Wikipedia.pl - Armia Imperium Rosyjskiego
Wikipedia.ru - Список полков Русской императорской армии
www.regiment.ru - Русскоя Императорская Армия
Przy Długiej, ale pod nr hip. 557 (polic. 32) wyrobem guzików trudnił się również Antoni Riickert (Riickerd, Rukert, Rykert), w 1849 r. właściciel „fabryki nowotnego srebra"8 . Guziki z sygnaturą „Ruckert Buch Warszawa" poświadczają jego okresowy związek ze znaną firmą wyrobów metalowych Braci Buch. Po zgonie Riickerta 1 II 1853 r. (żył 45 lat) w 1854 r., zakład przeszedł za sprawą mariażu w ręce zatrudnionego w nim czeladnika brązowniczego Wilhelma Langego.
Na podstawie:
Małgorzata Dubrowska, Andrzej Sołtan WYTWÓRNIE GUZIKÓW W DZIEWIĘTNASTOWIECZNEJ WARSZAWIE I ICH PRODUKCJA