| Właściciel: | muchaleon | 
| Kraj: | Polska | 
| Okres historyczny: | II Rzeczpospolita (Polska) | 
| Znaleziono: | zachodniopomorskie | 
| Materiał awersu: | cynk | 
| Materiał rewersu: | g.jednorodny | 
| Wykończenie: | brak | 
| Sygnowanie: | SGM | 
| Wytwórca: | SGM | 
| Średnica: | 15.0 mm | 
| Typ uszka: | drut | 
| Rant: | ●-|- | 
| Profil: | ( - jednowarstwowy, wypukły | 
Polski guzik wojskowy (wzór 1928) - wersja żołnierska
© buttonarium.eu
Awers przedstawia orła w koronie otwartej o trzech kwiatonach, z głową zwróconą w swoją prawą stronę, z tzw. przepaską zakończoną rozetami z piór przypominającymi pięcioramienne gwiazdy. Przepaska, zwana również sztynglami umieszczona jest w górnej części skrzydeł orła. Na obrzeżu guzika, 2 mm od brzegu, znajduje się wypukła obwódka (1 mm grubości i 1 mm wysokości).
Rewers sygnowany: S. G M W'WA 1929.
Ciekawostka
Guzik został wyprodukowany bardzo krótko po wprowadzeniu nowego wzoru orła!
Guzik znaleziono w okolicach Szczecina w województwie zachodniopomorskim.
Przeznaczenie i datowanie
Guzik ten jest określany mianem wzór 1928, gdyż nowy wizerunek godła państwowego, który widnieje na tym guziku, został wprowadzony na mocy: Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach[1], (Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980) zaczął obowiązywać od dnia 29 marca 1928 roku. Nowy wizerunek orła został zaprojektowany przez profesora Zygmunta Kamińskiego[2] i był wzorowany na orle z epoki Stefana Batorego. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych, opublikowany w Dzienniku Rozkazów Nr 11/1928 z dnia 1 maja 1928 r. poz. 129 - Godła państwowe w wojsku[3]. (Dz. Rozk. M. S. Wojsk. z 1 maja 1928 r., Nr 11, poz. 129) regulował wszelkie sprawy związane ze zmianą wizerunku godła państwowego, w tym na guzikach mundurowych. Guziki te były przeznaczone dla oficerów i szeregowych. Guziki mundurowe z orzełkami dotychczasowego rysunku zezwolono donaszać do dnia 28 marca 1930 roku. Nowe mundury i płaszcze musiały być zaopatrzone już w guziki z wizerunkiem orła nowego wzoru. Szczegóły techniczne dotyczące guzików pozostawiono takie, jak to określał Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych opublikowany w Dzienniku Rozkazów Nr 10/1927 z dnia 24 marca 1927 r. poz. 85 - Guziki mundurowe dla oficerów i szeregowych - uzupełnienie przepisów ubioru polowego wojska[4]. (Dz. Rozk. M. S. Wojsk. z 24 marca 1927 r., Nr 10, poz. 85) Guziki (.) wykonane z białego metalu, masywne, o wymiarach: duży guzik o średnicy 22 mm., mały guzik o średnicy 16 mm. Guziki duże (grubość blachy 1,5 mm) noszone były na piersiach bluzy mundurowej i płaszcza, na rękawach, na dragonach (pas z tyłu płaszcza) i na kieszeniach. Guziki małe (grubość blachy 1,25 mm) noszone były na naramiennikach, na podpince czapki oraz rozcięciu płaszcza oficerskiego.
Źródła
 Podobne guziki na stronie Buttonarium Polska
 [1] Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach .
 [2] Wikipedia.pl - Zygmunt Kamiński (malarz)
 [3] Śląska Biblioteka Cyfrowa - Dziennik Rozkazów, 1928, R. 11, nr 11
 [4] Śląska Biblioteka Cyfrowa - Dziennik Rozkazów, 1927, R. 10, nr 10
 Boczkowski W., Jaroszyński-Wolfram M., Gładki K. - GUZIKI Przewodnik dla kolekcjonerów, Warszawa 1999
 Kustowski W. - POLSKIE GUZIKI REGULAMINOWE NIEWOJSKOWE od 1918 roku, Kraków 2014
 POLSKIE GUZIKI WOJSKOWE w XX wieku, Elbląg 1988
 Wikipedia.pl - Godło Rzeczypospolitej Polskiej
 Wikipedia.pl - Wojsko Polskie (II RP)
S.G.M., czyli Sztancownia Galanterii Metalowej Sp. z o.o., założona w roku 1926 w Warszawie przy ul. Przyokopowej 45, telefon: 269-87, PKO: 16.046, zarejestrowana pod numerem: Warszawa B4796. Właścicielami byli: Wiktor Włodawer i Leon Olszewski. Firma produkowała: guziki, haczyki do ubrań i obuwia, klamerki i zatrzaski metalowe, metalowe wyroby galanteryjne, tłoczone i toczone, okucia do wyrobów skórzanych i płóciennych[1,2,3,4].
Źródła
[1]Rocznik Polskiego Przemysłu i Handlu 1932 - pozycja 1020
[2]Rocznik Polskiego Przemysłu i Handlu 1936 - pozycja 2281
[3]Rocznik Polskiego Przemysłu i Handlu 1938 - pozycja 2706
[4]Księga adresowa i informacyjna przedsiębiorstw przemysłowych, handlowych i finansowych w Rzeczypospolitej Polskiej 1930 - strona 109 (362/1392)
● Krasucki M., - Katalog warszawskiego dziedzictwa postindustrialnego, Warszawa 2009 - strona 134 (132)
lub
● Krasucki M., - Katalog warszawskiego dziedzictwa postindustrialnego, Warszawa 2009 - Wola, strona 22
● Boczkowski W., Jaroszyński-Wolfram M., Gładki K. -
GUZIKI Przewodnik dla kolekcjonerów, Warszawa 1999. ISBN 83-912485-0-X
● Gładki K., - Wykaz producentów, firm grawerskich, jubilerskich produkujących guziki, Łódź 2011. ISBN 978-83-933153-0-7